Eit par, tre kvartal bak Slottet, nokre trapper opp til femte etasje, har Gina Bernhoft Gørvell invitert på kaffi. Her leiger ho ei leilegheit av skodespelarforeldra sine, Liv Bernhoft Osa og Per Gørvell. Det er kort veg å gå ned til Det Norske Teatret, der ho for tida spelar i suksessframsyninga Europavisjonar.
– Det er Europas historie frå Berlinmurens fall til i dag, i Eurovision-rammer, seier skodespelaren.
Sjølv er ho fødd i 1996 – eit godt stykke inn i handlinga, med andre ord. Det hindrar henne ikkje i å gjere ei rekke ulike dansenummer, flyge som ein vampyr over scena og diskutere religion og identitet mellom publikum i benkeradene. Stykket har fått skamros fleire stader, inkludert i Vårt Land.
Som dotter av to kjente teaternamn stod det moglegvis skrive i stjernene at også Gina skulle ende opp på scenen. Drivkrafta til å bli skodespelar utvikla seg likevel gradvis, ikkje minst via Katta (Oslo Katedralskole) og teaterlinja på Romerike folkehøgskule.
– Det starta ikkje med ein draum langt der framme, men gjekk stegvis, seier Gørvell.
Det starta ikkje med ein draum langt der framme, men gjekk stegvis
— Gina Bernhoft Gørvell, om karrieren som skodespelar
Dobbel Hedvig
Ved sida av ei rekke ulike roller på den nynorske teaterscena, blant anna ein «dobbel Hedvig» – både Hedvig i Ibsens Villanda og Hedvig i Maja Lundes Snøsøstera – har skodespelaren også vekt merksemd på TV-skjermen. Først som den unge gameren Ida i serien «Dates in Real Life», og heilt nyleg i «Harald og Sonja», ein serie om det norske kongeparet sin kamp for å få kvarandre. Der spelar Gørvell den unge Sonja med truverd og stor innlevingskraft.
– Eg har fått veldig fine tilbakemeldingar. For mange har det kanskje vore litt overraskande at Sonja og Harald måtte kjempe for å få kvarandre i heile ni år. Det var nytt for meg òg, at det var så langvarig, seier ho.
Ni år er lang tid. For ni år sidan hadde 29-åringen nyleg gått ut av vidaregåande. Ho kjenner ikkje dronning Sonja personleg, men såg filmklipp og las seg opp på ei rekke bøker om livet hennar og historia til kongeparet. Regissør Vibeke Idsøe var opptatt av at handlingane og historia i serien skulle vere rotfesta i faktiske hendingar, fortel Gørvell, sjølv om samtalane for ein stor del er fiktive – vi kan ikkje vite nøyaktig kva Sonja og Harald sa til kvarandre.
– Eg prøvde å gå inn i det menneskelege, og då tar ein jo også med mykje av seg sjølv, seier skodespelaren.
Stor sans for Sonja
Ho veit ikkje om kongeparet har sett serien, som er tilgjengeleg på strøymetenesta Prime Video. I framstillinga av dronning Sonja har ho prøvd å sette seg inn i kva det gjer med eit menneske å møte motstand både i grunnlov, presse og mykje av folket, slik situasjonen var på den tida.
– Eg tenker jo at det formar eit menneske. Samtidig ligg det ein kjærleik i botnen som er veldig attkjenneleg for mange. Å måtte kjempe mot forventingar, normer og tradisjonar er også eit aspekt eg trur mange kan kjenne seg att i, seier Gørvell.
Ho legg til at ho personleg har stor sans for dronninga Sonja, ikkje minst for hennar langvarige arbeid for kunsten og kulturen.
– Det er veldig kult kva ho har vore opptatt av å løfte fram, seier skodespelaren.
Å måtte kjempe mot forventingar, normer og tradisjonar er eit aspekt eg trur mange kan kjenne seg att i
— Gina Bernhoft Gørvell
Sosialt usikker
Spennet mellom dronninga og den unge gameren Ida i «Dates in Real Life» kan ved første augekast synast stort, men kjærleik er ein slags fellesnemnar mellom dei to rollene. Ida lever livet sitt på nett, og har eit digitalt forhold då det viser seg at online-kjærasten hennar har begynt å date ein person frå den verkelege verda – IRL (in real life).
– I begge tilfelle er kvinnene i ei kjærleiksboble då dei møter verda utanfor, eit møte som er veldig vondt. Livet slår inn i bobla, rett og slett. Ingen av dei veit om det vil gå bra til slutt, men vel håpet likevel.
Ida i «Dates in Real Life» er sjølvtrygg i den digitale verda, men sosialt usikker i den verkelege. Det siste kan Gørvell kjenne seg att i.
– Eg kan bli kjempenervøs og sosialt usikker når eg skal vere meg sjølv. Det er noko anna når eg har ei rolla på scena. Men eg vil ikkje seie at eg har sosial angst, seier 29-åringen.
– Korleis var du som barn?
– Det kan fort bli ein skodespelarklisjé av typen «eg var eit sjenert barn». Eg kunne vere veldig sjenert og engsteleg – før eg i neste sekund kunne kjenne på ei stor glede over å synge ein song eller fortelje ei historie. Og eg synest alltid det var gøy å leike.
Teater som leik
– Teater er jo også ein form for leik. Det finst fleire kontaktpunkt mellom rolleleiken til barnet og det som skjer på teaterscena. Du er heldig som får leike på jobb?
– Absolutt! Det er jo sånn når eg går bort på teateret. Vi er ein gjeng med vaksne som leikar! Det er eit privilegium. Å ikkje vere låst til éin måte å tenke på, til dømes – at ein kan skifte perspektiv.
– Er det noko du har nytte av i livet utanfor scena, òg?
– Det trur eg. At eg i større grad prøver å sjå ting frå fleire sider og vere nysgjerrig på andre menneske.
Nysgjerrigheit gir samtidig grobotn for empati. Som skodespelar lærar ein seg også at ein somme gonger er i sentrum for merksemda, mens ein andre gonger har støtteroller. Ingen av dei er uviktige – å vere skodespelar handlar ikkje berre om å få den eine store rolla. Samtidig er det heller ikkje feil å få tittelroller. For Gørvell handlar det uansett mest om å få spele i spennande produksjonar.
– Nokre produksjonar har jo større handlingsrom enn andre, seier ho diplomatisk.
Vi er ein gjeng med vaksne som leikar! Det er eit privilegium.
— Gina Bernhoft Gørvell
Heilag morgonstund
Når ho ikkje er på jobb, likar ho å trene eller gå turar, både gatelangs, i skogen og ut til sjøen. Rolege morgonar heime i leilegheita er også ein favoritt, med kaffi, avis og kjærastetid.
– Morgonen er ei heilag stund for meg. Det er tidspunktet eg likar best i løpet av eit døgn, seier ho.
Når vi spør om det er ein ting i leilegheita ho har eit spesielt forhold til, hentar ho saksofonen. Den fekk ho i tjueårsgåve av foreldra og besteforeldra på farssida, etter eit langt løp som saksofonist i Uranienborg skolekorps. Ho vil gjerne bli betre, men jazzsaksofonist kjem ho truleg ikkje til å bli, ifølgje seg sjølv.
Tida i skulekorpset set ho likevel pris på. Det same med alle skulegudstenestene i Uranienborg kirke i oppveksten.
– Eg er veldig glad i den kyrkja, sjølv om eg ikkje er der så mykje no. Eg ser på kyrkjerommet som ein parallell til teaterrommet – ein open samlingsstad der alle skal vere velkomne. Eg har alltid hatt ei veldig stor openheit og nysgjerrigheit i meg. Men eg har ikkje behov for at andre skal vite kva eg sjølv trur på, seier ho.
Meininga med livet ser ho likevel som kjærleiken. Den er drivkrafta.
– Å vere saman, og å gjere noko for andre. Det tenker eg iallfall gir mykje meining i mitt liv.
Redd for å såre andre
Gørvell kallar seg sjølv ein grublar. Ho går veldig fort til å tenke på konsekvensar av handlingane ho utfører, anten det er på scena eller i livet elles. Ho seier rett ut at ho er ein bekymra type som må jobbe hardt for å trasse bekymringane.
– Eg er veldig redd for å såre andre. Av og til kan det vere litt hemmande å overtenke ting. Men det finaste er jo berre å handle ut frå hjartet, seier ho.
I pakt med grublinga er morgonen den beste tida hennar, som nemnt, før tankane kan tårne seg opp i løpet av dagen. Då kan det bli overveldande. Men dagen er alltid ny – og full av nye moglegheiter.
– Det er ikkje kvar dag ein får gjort noko godt for andre. Men ein må vende blikket utover, på ein måte, trekke seg sjølv ut av den egoistiske bobla. Vi må ikkje gi etter for bekymringane, seier ho.
Sterk tru på teateret
Verdsbiletet rundt oss, som også teaterstykket Europavisjonar tematiserer, kan kjennest lammande. Likevel har Gørvell ei sterk tru på teateret i tider som desse, som ein stad der vi kan komme saman.
Draumane for framtida er likevel opne. Ho er kjempeglad for jobben ho har på Det Norske Teatret. Samtidig har ho somme gonger tenkt at ho ein gong skal gjere andre ting enn å vere skodespelar. Ho veit ikkje.
– Viss eg hadde begynt med noko anna, hadde eg kanskje uansett kome tilbake til at det er skodespel eg er mest interessert i, seier ho.
– Men eg tenker det stadig vekk, at eg får gi det eitt år til.
---
Gina Bernhoft Gørvell
- Norsk skodespelar
- 29 år
- Bur i Oslo
- Aktuell som dronning Sonja i TV-serien «Harald og Sonja» og i teaterstykket «Europavisjonar» på Det Norske Teatret
---
