Å kalle Jakob Ingebrigtsens kommentarar etter VM-sølvet på 1500 meter for unorske, er for så vidt spot on.
For er det noko som er unorsk, så er det å leike med verdseliten på friidrettens formel 1-distansar, 1.500 meter og 5.000 meter. Jakob Ingebrigtsen er så unorsk at det einaste som minner oss om at han er ein av oss, er dialekta og flagget på brystet. Løpssteget vert i alle fall assosiert med alt anna enn bunad, jantelov og raspeball.
Jakob Ingebrigtsen minner meir om ein antilope enn ein dølahest.
Manglar respekt
Vel var det sterk kost frå gullgrossisten, om sølvet han kjempa seg til på ein av dei hardaste friidrettsøvingane som finst. «Det er helt jævlig. Dessverre, det er dumt å si det. VM-sølv er en utrolig stor ting å oppnå, samtidig blir jeg slått av folk som er dårligere enn meg. Jeg er skuffet over meg selv», sa han til NRK. Han brukte ord som «forferdelig», «bekmørkt», «helt svart» og «dreit meg ut».
Ingebrigtsen har gått til oppgåva med å knuse verdseliten på mellomdistanse, heilt utan respekt. Og det er poenget. Det er hans metode
— Emil André Erstad, kommentator
Det er openbert at slike kommentarar om eit VM-sølv i friidretts-VM fell mange nordmenn tungt for brystet. Også mange internasjonale forståsegpåarar tok seg nær av kommentarane frå Ingebrigtsen, som den spanske journalisten Angel Cruz Jimenez. Han sa at «denne typen uttalelser sier mye om en person og en idrettsutøver». Det var ikkje meint positivt.
På sosiale medium i Norge koka det. Manglar du all form for respekt, unge mann? Forstår du ikkje kor heldig du er som får reise verda rundt og konkurrere med piggsko, din privilegerte jålegut? Ver takksam og audmjuk, verka å vere mantraet.
Ingen audmjuk haldning
Likevel er det ingenting som tyder på at takksemd og audmjuk haldning har fått Jakob Ingebrigtsen til å klive opp på friidrettens øvste tindar. Det er ikkje hans respekt for jantelova som har fått han til å bli ein kandidat til å ta Hicham El Guerroujs 24 år gamle rekord på 1.500 meter. Ingebrigtsen har gått til oppgåva med å knuse verdseliten på mellomdistanse, heilt utan respekt.
Og det er poenget. Det er hans metode.
Det er også derfor han har klart det.
[ Han overlevde angrep av to hvithaier. Nå lærer han nordmenn å surge og forteller om Gud ]
Hadde han hatt respekt for motstanden og den tøffe jobben som skulle bli gjort, hadde han aldri klart det. Det er den unorske, fullstendige mangelen på audmjuk haldning som har fått Jakob Ingebrigtsen opp og fram. Det er takka vere ein mentalitet i familien Ingebrigtsen som er fullstendig annleis enn i resten av Idretts-Norge.
Ingen sympatisk idrettshelt
Vi nordmenn likar framfor alt sympatiske idrettsheltar. Kanskje var det derfor Petter Northug i si tid vart så kontroversiell, medan Marit Bjørgen vart ein folkekjær yndling. Kunne ikkje Jakob Ingebrigtsen vore litt meir som den rotnorske idrettsduoen Karsten Warholm og Leif Ove Alnes?
Det kunne han sikkert vore, men det hadde sannsynlegvis ikkje gitt same resultat. Det same fungerer ikkje for alle.
Det fantastiske med Jakob Ingebrigtsens metode er at han rekna med å vinne både 1.500- og 5.000-meteren i VM. Han er 21 år. Frå Sandnes i Norge. To fakta som i seg sjølv burde vere uforeinlege med gullambisjonar
— Emil André Erstad, kommentator
Jakob Ingebrigtsen har ein vinnarskalle vi knapt har sett makan til i Norge. Sannsynlegvis er han Norges største idrettsutøvar gjennom tidene. Utøvarar som Marit Bjørgen og Ole Einar Bjørndalen hamnar i ein annan kategori lenger nede på lista, ettersom desse dreiv det stort i idrettar som var relativt små der ute.
Berre gull godt nok
Det fantastiske med Jakob Ingebrigtsens metode er at han rekna med å vinne både 1.500- og 5.000-meteren i VM. Han er 21 år. Frå Sandnes i Norge. To fakta som i seg sjølv burde vere uforeinlege med gullambisjonar.
Derfor gir også kommentarane hans etter det sterke VM-sølvet på 1.500 meter meining. I Jakob Ingebrigtsens hovud er berre gull godt nok.
Ingebrigtsen er ikkje den første som set ord på kjensla av å tape eit gull. «Sølv er nederlag», uttalte skøyteløparen Knut «Kupper’n» Johannesen under OL i 1968. Han sikta då til at han ikkje trena for å bli nummer to, men for å vinne. Sølv er reint faktisk nederlag.
Faktisk er det forska på samanhengen mellom kjensla av å ta ein sølvmedalje, samanlikna med å ta gull eller sølv. Forskinga, som er nokre år gammal no, er gjort på medaljevinnarar frå OL i Barcelona i 1992. Tek du gull, er du som regel fornøgd – noko som beviseleg òg gjeld for Jakob Ingebrigtsen, som vi såg etter maktdemonstrasjon på 5.000-meteren i VM. Det perfekt taktisk gjennomførte løpet, resulterte i gull.
Takksemd, ikkje irritasjon
Tar du sølv, er sjansen derimot større for at du tenker på kva som kunne skjedd viss du berre tok i litt ekstra. Derfor er bronsevinnarane ofte i gjennomsnitt gladare enn sølvvinnarane. Det er dermed stor forskjell mellom prestasjon og kjensla av tilfredsheit.
[ Han må betale det dobbelte for samme konsert i Bergen som i Trondheim ]
Etter VM-gullet på 5.000 meter slo Jakob Ingebrigtsen tilbake mot kritikarane ved å sei at han skjøner det er lett å misforstå det han sa om å tape gullet på 1.500 meter. Mentoren og mannen som på mange måtar har bana veg for Jakob Ingebrigtsen – storebroren Henrik – forklarar det med at «folk synes det er rart med noen som sier akkurat det de tenker».
Endå rarare er det nok fordi tankane til løpebrørne frå Sandes er så totalt forskjellige frå dei fleste andre sine. Det burde vi mest av alt vere takksame for.
