– Kva trur de er meininga med livet?
Ei blanda duft av kaffi og varmmat ligg i lufta i kantina i studentsenteret i Bergen. Sola strekk seg over lange bord fylt med studentar. Nokre er djupt inne i ein tekst, andre midt i lunsjpausen.
Lyttar ein til samtalane, kan ein høyre at nokre av dei handlar om dei store spørsmåla i livet.
Kjetil Horpestad (20) står med ein iPad i handa og er godt i gang med å ei spørjeundersøking til to studentar han akkurat har møtt.
Når han spør om kva meininga med livet er, ser dei på kvarandre og tenkjer seg om. Dette er ikkje det dei vanlegvis pratar om over lunsjen.
– Heilt ærleg, så veit eg ikkje kvifor vi er her på jorda, svarar ho eine.
Kameraten er engasjert når han svarar på spørsmåla, og når Kjetil svarar at for han er det Gud, vert han ekstra ivrig.
– Kan eg spørje tilbake, trur du Gud har ei meining med alt her då?
Vil skape dialog
Denne veka arrangerer Laget og Navigatørane den årlege Skepsisveka i Bergen. På dagtid går dei i team rundt på universitetet og høgskulane med spørjeundersøkingar om dei store spørsmåla i livet. På kveldstid arrangerer dei samtalar og foredrag med fokus på å forsvare den kristne trua, men også for å skape dialog.
– Vi lagar ein arena der folk kan komme med sine syn, alle sine tankar er velkomne. Vi ønsker å vere kritiske og skeptiske og diskutere.
Men det er ikkje berre enkelt, meiner Horpestad.
– Det er veldig lett for at kristne lever i si boble, ateistar i si boble og muslimar i si boble.
---
Skepsisveka
- Arrangement av Laget NKSS og Navigatørane
- Vert arrangert i studentbyane kvart år
- Fokuserer på trusforsvar, tru og tanke.
- Har som mål å skape dialog om dei store spørsmåla, men med eit tydeleg kristent bodskap.
---
Horpestad opplever at nordmenn ikkje vanlegvis pratar om dei store tinga i kvardagen, men heller held seg til smalltalk. Han fortel at etter å ha snakka med folk denne veka, har han opplevd at dei aller færraste avkreftar at det er ein Gud.
– Men dei veit ikkje kva dei skal gjere med det, seier han og legg til at dei fleste lever etter eit tankesett og prinsipp som gjer at dei ikkje føler behovet for å ta stilling til dei store spørsmåla.
– Noreg er eit land med rikdom og velstand. Vi tenkjer at vi må byggje namnet vårt og vi tenkjer innover. Det er slik vi er lært opp til at det skal vere.
Og på grunn av dette, meiner han at dialogen om religion forsvinn.
– Mi erfaring av samfunnet er at det vert meir og meir polarisert, og at store ting vert vanskelegare og vanskelegare å diskutere.
Møter nysgjerrige og opne studentar
I starten av veka banka hjartet ekstra hardt då han skulle ut på studiestadene og snakke om desse temaa. Etter nokre dagar har han erfart at mange er opne og vil snakke.
– Eg opplever verkeleg at folk er opne og søkjande, mykje meir enn før, seier Horpestad.
Gjennom spørjeundersøkingane fortel han at dei ender opp me då ha lange samtalar om dei store spørsmåla.
– Folk er nysgjerrige og dei stiller spørsmål. Eg merkar at det får dei til å tenkje på ting som dei ikkje tenkjer på til vanleg.
No meiner han at det skjer ei endring i samfunnet.
– Eg trur ateismen er på veg av garde og at folk skjønner at det der held ikkje stand.
Frelst av apologetikken
Ved standen til skepsisveka minkar mengda i godteriskåla og kaffikannene. Nokre studentar vert ståande og prate, medan andre snik med seg litt gratis kaffi.
Ein av dei ekstra nyfikne er Finn-Erik Dyngeland Hammar (28). Med brun dressjakke, vest, hatt på hovudet og stresskoffert i handa, passar han perfekt inn på universitetet på Høgden. Det kjem tydeleg fram i samtalen at han er interessert i trusforsvar.
– Trur du apologetikk, eller trusforsvar kan få nokon til å bli kristen?
– Ja, eg kan jo berre sjå på meg sjølv, eg er jo eit døme.
Då Hammar var 17 år vart han introdusert for kristendommen på ein ny måte. Fram til dette skildrar han seg sjølv som ein postmoderne kristen som ikkje såg på Gud som ein skapar, men meir som ein del av alt i verda.
– Ein romkamerat fekk meg til å tenkje djupare på desse tinga. Eg byrja å sjå på apologetikk-videoar på YouTube som opna auga mine.
Og etter kvart vart han overtydd av ulike apologetiske argument.
Vil vere førebudd
Hammar har deltatt på fleire arrangement i skepsisvekene oppgjennom, men ikkje nødvendigvis for å høyre svara som forsvarar trua.
– For meg er det viktige på arrangementa og sjå kva andre folk trur og kva innvendingar dei har.
– For å vere klar dersom du skal komme i ein situasjon der du må forsvare trua?
– Ja, svarar han og legg til at måten dei ulike foredragshaldarane svarar er til inspirasjon for han.
Dyngeland tenkjer at apologetikk er viktig for å styrke trua til dei som trur og for å gi gode argument til dei som ikkje trur. Det er også viktig for han å få kristendommen på dagsorden.
– Når ein har det på dagsorden så er det ein intellektuell gyldig ting å gå over til.
Hammar meiner det er viktig å skape ein kultur der kristendommen sjåast på som gyldig å tru på.
– Trusforsvar kan gi oss gode grunnar til å vise at det ikkje berre er fanteri, men at det er eit intellektuelt alternativ.